Ik weet het nog heel goed: begin 2020 begon ik een reisblog om te schrijven over een aantal komende avonturen. Mijn laatste artikel ging over de trip voordat alles in Europa echt losbrak, en sindsdien is de schrijflust wat gaan liggen. Nu borrelt echter alweer een tijdje de zin om opnieuw te beginnen, dus bij deze de aftrap! Eind december 2021 kriebelde het om weer eens weg te gaan. AeroMexico had al een tijdje een mooie fare in business class tussen Barcelona en Brazilië, en na wat speurwerk bleek deze 7 dagen voor vertrek, midden in de kerstvakantie, nog beschikbaar te zijn. Perfect excuus om een nieuw land te bezoeken!
Boeken
AeroMexico heeft momenteel goede tarieven vanuit Barcelona naar São Paulo in Brazilië in business class. Je vliegt voor rond de €1000,- retour (de prijzen wisselen wat), en vliegt dan via Amsterdam/Parijs/Madrid en Mexico-Stad. AeroMexico heeft regelmatig mooie tarieven uit Spanje, maar het fijne was deze keer dat de trans-Atlantische vluchten ook op KLM of Air France konden. De tarieven zijn via Google Flights goed te vinden, en uiteindelijk boekte ik via Supersaver, waar ik via Momondo.nl terechtkwam. Heen wilde ik graag via Parijs om Air France op de 777-300 te proberen, en terug via Amsterdam met KLM op de 787-9, zodat ik in Amsterdam kon uitstappen. De vluchten vanuit Mexico naar São Paulo werden uitgevoerd door AeroMexico op de 787-9. Op zowel de heen- als de terugweg verbleef ik een lange dag/nacht in Mexico-Stad. Hier ben ik van de zomer wat langer geweest, en dit beviel ontzettend goed, dus het was tof weer te kunnen genieten van de fijne en diverse buurten en het heerlijke eten.
Uiteindelijk boekte ik voor €1029,- de volgende route:
Alle vluchten waren geboekt op AeroMexico vluchtnummer in I-klasse. Als Flying Blue Platinum kreeg ik daarom 225% over de gevlogen afstand, een mooie 47.727 mijlen. Daarnaast ontving ik 147XP, wat weer de helft van de kwalificatie voor 2023 was. Mijn zeer conservatieve waarde-inschatting is €0,005/mijl en €1,5/XP, wat de verdiende punten een waarde geeft van €459,14. Kostte het ticket me eigenlijk nog maar €569,86, een schijntje voor 4 longhaul vluchten in business class.
Natuurlijk moest ik eerst nog in Barcelona komen. Was best prijzig, last-minute in de kerstvakantie. Daarvoor bieden punten de uitkomst: voor 7500 Flying Blue mijlen en €38 boekte ik een KLM ticket.
Tapas in Barcelona
Beginnen is Barcelona is absoluut geen straf. Mijn eerste keer in Barcelona was vlak voor de pandemie, daarover schreef ik eerder. Na een lange werkdag vlieg ik vroeg in de ochtend naar de Catalaanse hoofdstad, om daar een hele dag te kunnen genieten van de zon, het lekkere eten, goede wijn en de Spaanse cultuur.
Ik boekte een nacht in het luxe Majestic Hotel & Spa aan Passeig de Gràcia via Amex Fine Hotels & Resorts. Op mijn Amerikaanse Amex Platinum had ik nog $200 hoteltegoed dat op moest, dus deze nacht was gratis.
De volgende ochtend neem ik vroeg de Aerobus naar het vliegveld voor de 06:20 vlucht richting Parijs Charles de Gaulle!
Air France 777 business class naar Mexico-Stad
Vroeg uit de veren voor een longhaul is altijd weer exciting. De nachtelijke uren op straat zijn een interessante mix van personen, en op de luchthaven vraag ik me af waar alle gapende reizigers aan het eind van de dag zullen belanden.
Op de luchthaven zie ik dat er van alle grote maatschappijen veel volle vluchten vertrekken. Van Air France/KLM circelt de economy-rij om de balies heen. Gezien veel reizigers op deze vroege vluchten overstappen naar intercontinentale vluchten is er veel bagage en moet er divers papierwerk worden gecheckt. Aan de Skypriority-balie ben ik gelukkig snel aan de beurt. Voor Mexico is een test of vaccinatie niet nodig, dus ik krijg direct mijn boarding pass. Security is vlot en binnen mum van tijd sta ik voor de Sala VIP Pau Casals. Deze lounge heb ik eerder bezocht en is rustig en ruim opgezet. Eten en drinken is niet heel bijzonder, maar het is gewoon een prima prettige contractlounge voor een middelgroot Europees vliegveld.
Als het tijd is om te boarden loop ik richting de gate. Boarding is efficiënt en al snel zit ik sinds lange tijd weer eens op 1A bij Air France. De vlucht is prima, maar Europese business class blijft weinig speciaals.
Eenmaal aangekomen op Parijs begeef ik me snel richting de paspoortcontrole, maar deze is helaas stampensvol. Lange rijen, weinig hokjes open en volledig ongeorganiseerd grondpersoneel. De eGates zijn open, maar alleen beschikbaar voor gevaccineerde EU-burgers (?). Mijn Janssen-vaccinatie is sinds kort niet meer voldoende in Frankrijk, dus ik word weer richting de reguliere rij gestuurd. Suf. Afijn, 75 minuten na deplanen bereik ik mijn doel: champagne-ontbijt in de Air France lounge. Op luchthavens mag dit op ieder tijdstip :)!
Na een korte tussenstop is het tijd om richting de gate te gaan. De 777-300 staat bij gate L22 te wachten – ik vind de L-gates op Charles de Gaulle altijd behoorlijk prettig, door de relatief ruime opzet en de hoge ramen met veel licht en mooi uitzicht. Boarden begint als ik aankom en verloopt soepel door de tweede deur.
Het toestel dat me naar Mexico-Stad brengt is F-GSQI, een 17 jaar oude 777-300 met vier klasses. Alle stoelen t/m deur 3 zijn La Première en business class, wat een behoorlijk premium-heavy configuratie is. Tussen deur 1 en 2 heb je één rij van La Première, en vervolgens een mini-cabine van 4 rijen business class in een 1-2-1 opstelling. Ik zou aanraden deze mini-cabine te kiezen, omdat deze lekker rustig is in vergelijk met de grotere cabine daarachter. Ik zit vandaag op 5L, aan de rechterkant van deze mini-cabine.
De stoelen zijn in een zogenaamde reverse herringbone-configuratie. Het zijn goede stoelen met veel privacy, en we zien deze tegenwoordig bij veel maatschappijen. Op AeroMexico en KLM vlieg ik later deze trip in soortgelijke stoelen, maar die van Air France vond ik het comfortabelste. Dit komt voornamelijk doordat een 777-300 wat breder is dan een 787-9, waardoor deze uitvoering iets breder is en meer ruimte voor de voeten heeft in bedmodus.
Ik loop even naar voren voor een snelle blik in de bijzonder elegante La Première cabine: dit is ‘s werelds meest exclusieve First Class, en hij staat hoog op mijn verlanglijstje. Vandaag is één van de stoelen bezet, dus ik keer snel om naar mijn eigen comfortabele 5L.
De kist zit vol, dus boarden duurt even, maar zodra de deuren dichtgaan taxiën we al snel richting de vertrekbaan, en binnen mum van tijd bekijk ik de wereld van boven.
De vliegtijd bedraagt vandaag ruim 12 uur, genoeg tijd dus om van de service te genieten. Deze begint goed: de purser komt Platinumleden persoonlijk welkom heten en geeft eerste keuze uit de maaltijden, zodat deze gegarandeerd beschikbaar zijn (op zo’n volle vlucht niet altijd een gegeven). Kleine moeite maar zeer gewaardeerd!
De lunch begint met een drankjesronde en een paar kleine hapjes. De gangen die volgen zijn smakelijk en worden mooi opgediend. De vriendelijke flight attendant aan mijn kant is een liefhebber van wijn, vertelt gepassioneerd over de selectie en laat alles proeven. Alle gerechten worden apart naar de stoel gebracht, wat zorgt voor een wat persoonlijkere touch. In totaal duurt het zo’n 1,5 uur, prima voor een lunch op zo’n lange vlucht. Tussendoor zijn er kleinere hapjes te krijgen, en 1,5 uur voor landing wordt er een tweede maaltijd geserveerd. Deze is okay, maar minder dan de eerste. Al met al heeft Air France de maaltijden prima voor elkaar. De wijnen zijn een goede Franse selectie en het eten is smakelijk. Deze catering was zeker de beste van de trip.
De rest van zo’n longhaul is altijd heerlijk relaxt. Beetje wat drankjes drinken, films kijken en lezen. Dit toestel heeft wifi en tekstberichten zijn gratis. Gezien het vanmorgen erg vroeg was slaap ik een paar uur. Het beddengoed is prima: niet het meest comfortabele ooit in business class, maar wel gewoon een serieuze deken en kussen. Verder is deze stoel in bedmodus erg comfortabel omdat er dus meer ruimte is voor de benen dan in een 787-900. Service tussen de maaltijden is toereikend maar wisselend: de vrouwelijke flight attendant van de lunch is zeer attent en komt elke 20 minuten langs, de man die haar tijdens de rust afwisselt is minder pro-actief, maar reageert snel en vriendelijk op de call-button.
Ik verbaas me bij zo’n longhaul altijd over de tijd. Voor je het weet zijn er weer 10 uur voorbij gevlogen. De kustlijn aan de Golf van Mexico wordt zichtbaar en de daling wordt ingezet. Het berglandschap is fraai en niet veel later komen de eerste buitenwijken van Mexico-Stad in zicht. Een landing is hier altijd adembenemend: na São Paulo is Mexico-Stad de grootste stad van Latijns-Amerika, en het vliegveld ligt er middenin, dus je vliegt recht over deze enorme metropolis.
Bienvenidos a México. Heerlijk, landen in een compleet andere wereld. Een halfjaar hiervoor was ik in Mexico en Guatemala, dus Mexico-Stad ken ik al een beetje. Aankomen voelt dan echt anders dan in een nieuw land. Het is bijzonder om een gevoel van herkenning te hebben bij een stad aan de andere kant van de wereld. Na een klein praatje met de vriendelijke flight attendant verlaat ik het toestel en loop ik snel richting de paspoortcontrole van terminal 1. Vorige keer na de KLM vlucht stond hier namelijk al een enorme rij, maar de Air France vlucht is het eerste grote toestel dat eind van de middag landt, dus ik loop zo door. Snel nog even een antigeentest halen (zonder afspraak, duurt 20 minuten en kost $30) voor Brazilië, en dan neem ik een Uber richting het historische centrum.
Taco’s en dansen in Mexico-Stad
In Mexico-Stad verblijf ik opnieuw bij Casa Pepe, een uitstekend hostel midden in het historisch centrum en vlakbij Zócalo. Dit is een kwartiertje rijden van het vliegveld (Uber/Grab/etc kosten zo’n €4). Na een douche maak ik een lange avondwandeling door de stad, een gedeelte dat ik al redelijk ken. Het is de avond voor Drie Koningen, een belangrijke feestdag. Overal op straat is live muziek en hele families lopen samen rond met grote dozen speciale lekkernijen. De sfeer is heerlijk, heel vrolijk en relaxt en er wordt veel gedanst. Toch is het ook wel een erg lange dag geweest, dus ik haal wat taco’s en ga na een cerveza langzaam naar bed.
AeroMexico 787-9 business class naar São Paulo
De volgende etappe gaat richting São Paulo, in de dreamliner van AeroMexico. Ik sta lekker vroeg op om nog te genieten van een zonsopgang en uitgebreid ontbijt in Mexico-Stad en vertrek rond 08:30 naar het vliegveld. AeroMexico vliegt (voornamelijk) vanaf de nieuwere terminal 2. Hij is prettiger dan de oude T1, maar daarmee is ook alles wel gezegd. Het is bizar druk, ook bij de SkyPriority balies, en de bordjes zijn bijzonder onduidelijk. Gelukkig heb ik mijn boarding pass al en hoef ik niks in te checken, dus ik ga snel door security.
Achter security neem ik een kijkje in de AeroMexico lounge. Deze is klein, druk en bedompt. Wel hebben ze erg smakelijke versgemaakte chilaquiles, dus ik ontbijt snel wat. Daarna loop ik door richting de American Express Centurion Lounge, waar ik toegang toe krijg met mijn American Express Platinum Card. Deze is erg fijn: ze hebben een restaurant met wederom een goed ontbijt (gratis), veel rustige zitplaatsen, een hele ruime en luxeuze douche en een gratis massage. Ook de koffie is uitstekend. De service is daarnaast erg attent. In T1 zit ook een Centurion Lounge: in beide terminals is dit de beste plek om te wachten op de vlucht.
Iets voor boarden loop ik alvast richting de gate. Ik wil voor de zekerheid nog even mijn test laten checken door het grondpersoneel, zodat boarden later soepel verloopt. De vertrekhal is ruim en voelt erg steriel, maar er wordt weinig efficiënt gebruikgemaakt van de ruimte. Afgebakende rijen voor boarden ontbreken, en omdat er een flink aantal widebodies vertrekken lopen er diverse rijen met diverse bestemmingen kriskras door elkaar. De vlucht naar São Paulo lijkt echter aan de lege kant, dus ik loop al snel over de jetbridge richting de mooie 787-9 van AeroMexico.
Ik board XA-ADH, de 4 jaar oude 787-9, en word naar mijn stoel gewezen. AeroMexico gebruikt op longhauls zowel de 787-8 als de langere 787-9, en die laatste is in business class beduidend beter dan de 787-8. Waar de 787-8 een oudere 2-2-2 opstelling heeft (niet iedereen heeft dan direct toegang tot het gangpad), zijn de stoelen op de 787-9 weer stoelen in reverse herringbone opstelling, vergelijkbaar met die van Air France op de vorige vlucht. Tussen deur 1 en 2 bevinden zich 8 rijen, en na deur 2, voor economy, is er nog een mini-cabine met 6 stoelen. Ik zit vandaag helemaal alleen in deze mini-cabine.
De stoel zelf is comfortabel en ik vind de kleurstelling best mooi. Hij is duidelijk iets minder breed dan die van Air France op de 777-300, maar de ruimte voor de voeten is toereikend en beduidend ruimer dan bij KLM op de 787-9. Als ik zit ontvang ik een amenity kit (mooi tasje en erg goed gevuld!), beddengoed en (perfect om 10:00) een glas champagne. Het valt direct op dat de service wat afstandelijk is, maar dit schrijf ik nog even toe aan de stress van boarden.
Opeens word ik verrast door het dichtslaan van de deuren. Blijkbaar is boarding al voltooid? Het toestel is dan wel erg leeg. Economy is misschien 1/3e gevuld, en in business class (36 stoelen) zitten in totaal vier mensen. Vreemd. Gaat in ieder geval een rustige vlucht worden zo. Al snel stijgen we op vliegen we boven het zeer zonnige Mexico.
Eenmaal in de lucht blijkt de mini-cabine een nadeel te hebben: de scheiding met economy is dun en er zitten twee babies op de eerste rij (baby-bedjes zitten altijd aan de zogenaamde bulkhead, is de eerste rij van economy). Het is dus redelijk rumoerig. Geen enkel probleem, dat hoort erbij, maar omdat de voorste cabine toch zo rustig is besluit ik daar plaats te nemen.
De service komt langzaam op gang. Menukaarten zijn er niet, maar ik neem een bagel met zalm en creamcheese. Geen hoogstandje, maar best okay. Ondanks de lage bezetting is de service echter snel en afstandelijk. De crew lijkt er vandaag geen zin in te hebben.
Verder vermaak ik me goed. Het entertainment-systeem is modern en van prima kwaliteit. In de galley tussen de twee cabines bevindt zich een self-service bar. Dit is best een mooi en ruim gedeelte om de benen te strekken. Ook staan er wat snacks en verschillende drankjes en kun je nespresso zetten. Het toestel heeft wifi, en wederom zijn tekstberichtjes gratis. Nog even extra waardering voor de WC: hoe vaak kun je met dit uitzicht de behoefte doen?
Voor de landing wordt er nog een diner geserveerd. Er zijn weer een aantal keuzes en het smaakt prima maar is verder niet noemenswaardig. Voor ik het weet wordt de landing ingezet en raken we de grond van een voor mij nieuw land: Brazilië.
Al snel was ik van boord en leverde ik mijn paspoort in voor een nieuwe stempel. Ook checken ze bij aankomst nog eens goed de papieren: een testcertificaat, vaccinaties en een gezondheidsdeclaratie. Tja, de stapel corona-gerelateerd papierwerk ontkom je meestal niet meer aan.
Nog snel even wat geld opnemen en dan loop ik de zwoele zomeravond in, waar ik een Uber pak naar het fantastische Ô de Casa hostel in São Paulo… Stay tuned voor een aantal bestemmingstips en de terugreis!
Heb je vragen over de geboekte reis? Of heb je wel eens met AeroMexico en Air France gevlogen? Laat het hieronder weten!
